Resumo
Estamos diante dun poema de ocasión que, malia todo, é moito máis que un trámite para cumprir co amigo. Carballo Calero proxecta nos catorce versos boa parte das súas constantes poéticas: A reflexión existencial e o motivo do anxo, con toda a súa simboloxía, no que atinxe ao contido. O hilozoísmo, as imaxes audaces e o léxico requintado, se reparamos en aspectos formais.